WAGAS NA PAGMAMAHALAN

{[['']]}

WAGAS NA PAGMAMAHALAN Ako nga pala si Ruffy, Simpleng lalaki, At kung ano-ano pa, Pero higit sa lahat, Isang lalaking umiibig.Umiibig ako sa isang Lalaking manhid, Sa isang lalaking matagal ko ng nakilala, Sa isang lalaking kaclose ko, Sa isang lalaking taken... My story goes like this… Mahal ko si Rodolfo . Mahal na mahal ko sya. Pero may mahal syang iba… si Rhapa. Walang alam si Rodolfo sa nararamdaman ko para sa kanya. Ang alam nya kaibigan lang ang turing ko sa kanya. Wala akong lakas ng loob sabihin ang nilalaman ng puso ko dahil sa takot na baka iyon ang maging ugat ng paglayo nya sa akin. Highschool pa lang ay mag-kaibigan na kami. Alam nyang hindi ako tunay na lalaki. Pero ang ikinagulat ko ay ng malaman ko ring lihim nyang itinatago ang kanyang tunay na pagkatao. Habang tumatagal ay lumalalim ang pagtingin ko sa kanya pero wala syang ipinapakitang interes o higit pa sa turing nyang pagiging kaibigan ko. Lihim ko na lamang syang minahal. Totoo na umaasa ako na sa huli ay magiging kami. Nang malaman kong sila na ni Rhapa, halos madurog ang puso ko. Pero magaling akong magtago ng hinanakit. Si Rhapa….bakit si Rhapa? Kilala sya bilang taga benta ng laman sa university. Kinakalakal ang sariling katawan. Alam kong alam ni Rodolfo ang kwento tungkol sa lalaking ito. Bakit si Rhapael? Kahit anong pilit ipaliwanag sa akin ni Rodolfo ay hindi ko talaga maunawaan. Natatakot ako para sa kanya. Baka masaktan lamang sya kay Rhapa. Baka pera lamang ang habol sa kanya ni Rhapa. Pero ang totoo… nagseselos ako. Bakit hindi ako? "Ginawa lang naman nya yon para makapagpatuloy sa pag-aaral." Paliwanag ni Rodolfo. "Ganoon naman talaga eh, either pang tuition, pang gamot sa inang maysakit, you know the trade Rodolfo. They will say anything just to justify yung pagbe benta nila ng laman. " "I don't want to argue with you Ruffy. You're my friend. Sinabi ko `to sa yo hoping that you will support me. That you will understand me." Malungkot ang boses ni Rodolfo. I knew he was hurting sa mga sinabi ko. "I'm sorry Rodolfo… I'm just worried that he would use you." Rodolfo smiled at me "You don't have to worry Ruffy. Alam kong mahal nya ako. Nararamdaman ko." ……………………………………………………………………………… Rodolfo thought that that was the end of it. Hindi nya alam I still have my doubts about Rhapa. I was surprised when Rodolfo asked to speak with me and told me this. "Rhapa told me na hihinto na sya sa pagbebenta ng laman." "Do you believe him? Paano na ang `pang tuition nya'?" sarkastikong tanong ko. "I told him I will help him." "HUH!!! What are you thinking Rodolfo? Ito na nga ba ang sinasabi ko…" "I have more than enough naman. And he did not asked me. I offered it to him. Ayoko ng ipagpatuloy nya ang ginagawa nya." "Ano na lang sasabihin ng parents mo pa nalaman nila yan." "They don't care about me. Hindi ba't nag alisan na nga sila abroad. Sobra-sobra ang pinapadala nilang pera. I can use that to help Rhapa." "Well, it's a done deal na pala. So why ae you telling me this pa?" "Because you're my friend Ruffy. You're the only one that I have aside from Rhapa." "Sana nga hindi ka nagkamali sa desisyon mo `tol. Don't trust too much." …………………………………………………………………………………………… Lalong tumindi ang paghihinala ko na Rhapa is just using my friend. If Rodolfo is blinded by his love then it is my duty to protect my friend mula sa oportunistang gaya ni Rhapa. "Hello?" "Yes, is this Rhapa?" "Opo, sino `to?" "Hi, this is JD. You were referred to me by a friend. Pwede ka ba?" "Sinong friend? Sorry ha, graduate na ko dyan eh." "Bakit naman? I will double your rate, pagbigyan mo lang ako." "Sorry po talaga. Di na ko pwede." "Kung pera lang ang dahilan, walang problema sa akin. Name your price." "Hindi po pera. Talaga pong huminto na `ko." "Ok, in case you change your mind, you know my number." "Thank you na lang po." Still I am not convinced na hindi papatol si Rhapa. Pera lang ang katapat nya. Pasasaan ba at bibigay din sya. Pagpu-puta ang bumuhay sa kanya, yon din ang babalik-balikan nya. ………………………………………………………………………………………….. I was an unwilling witness sa relasyon ni Rodolfo at Rhapa. Rodolfo would always tell me how much he loves Rhapa and their plans. I can see glitters in his eyes tuwing magku kwento sya about Keith. Ganito si Rhapa… Ganyan si Rhapa… puro na lang si Rhapa…. Dumating sa puntong he would spend more time with him and he would see me less. But Rodolfo never ignored me. Not even once. Kahit hindi kami nagkikita, he would see to it na makapag text ako makatawag sya upang kamustahin ako. But that's not what I need. That is not what I want. I know he is very much in love with Rhapa. But I always doubted Rhapa's feelings and tru intetentions sa kaibigan ko. …………………………………………………………………………………………….. Two months have passed and I received a call from my friend, JD. "Pumayag na sya." "Really? How did you do it?" "Yes. He called. For TWENTY THOUSAND." "Huh! That's expensive for a one night stand. Ano sya artista? Pero sabi ko na nga ba may katapat din sya. You can take the boy out of the trade but you can never take the trade out of the boy. Bakit daw nagbago ang isip nya. Kailan daw?" "Tonight. Pang piyansa daw ng brother nya." "Do you believe him?" tanong ko. "Jd, these people will use all kind of excuses but will never admit na pera lang talaga ang usapan. Who knows he might use the money for drugs or pambili ng kung ano-ano." "I know… I know…" Finally, I can prove to Rodolfp kung anong klaseng tao ang pinulot nya. Rhapa does not deserve somebody like Rodolfo. He's a male prostitute and he will always be one. ……………………………………………………………………………………………. Jd and I hatched the plan. 9 pm. Dumating si Rhapa. Sinalubong sya ni Jd. I was in the other room, listening. I heard him asked for the money first. Sa loob-loob ko, tuso talaga. Jd asked Rhapa to sit down muna habang kinukuha nya ang pera. But the truth is, he will also call Rodolfo to inform him na kailangan sya ni Rhapa sa address na `yon. He hangs up even before Rodolfo could ask a question. Rodolfo tried calling Rhapa's mobile but his phone is off. He got worried. Anong problema ni Rhapa? Should he come? I knew he would. Jd handed the money to Rhapa. Surprisingly, hindi na nya binilang. And then the show started right there sa living room. What can I say; the guy is a professional sex worker. He knows how to please his client. They were in the middle of their tryst nang sunod-sunod ang katok sa pinto. Jd advised Rhapa to just cover himself but don't dress up. Jd answered the door wearing nothing but his underwear. It was Rodolfo. Hindi na nakapagtanong si Rodolf. He immediately saw Rhapa sitting on the sofa almost naked. "Rodolfo?!?" "Rhapa… what is this?........ why?" Pareho silang hindi handa sa masasaksihan. I know I have succeeded in showing Rhapa's true color to my friend. Victory is mine. Hindi na pumasok si Rodolfo. Tumakbo sya palayo sa lugar. Rhapa immediately run after him. A loud screech broke the silence. Kasabay ang lagabog. Nasagasaan si Rodolfo. …………………………………………………………………………………………… I was there waiting outside the emergency room…. crying. Hindi kasama sa plano ito. Hindi dapat nangyari ito. Isang kamay ang tumapik sa aking balikat. "He's in a very critical condition. We have to inform his family." Sabi ng doctor. "Will he survive doc?" "Lets just hope and pray for the best. Hijo, he needs his family now." Sa labas ng hospital, tinawagan ko ang mga magulang ni Rodolfo dahil sa nagyari sa kanilang anak at sa kalagayan nito. Pagbalik ko ay nakita ko si Rhapa sa labas ng ER, umiiyak. "IT'S ALL YOU'RE FAULT RHAPA…YOU SHOULDN'T BE HERE!!! LOOK AT MY FRIEND… HE'S THERE BECAUSE OF YOU!!!..…" I wasn't able to control my emotions. I saw people looking at us. Looking at Rhapa… Rhapa just stared at me and continued crying…. "Sorry….sorry….." And then he left….. Hours passed. Lumabas ang doctor. "He's still in a very critical condition. There's a great chance na maka survive sya pero there will be complications…" "Anong complications doc?" "Hindi na sya makakakita muli……. I'm so sorry….." "Huh! What about operation? There must be some other ways Doc." "Yes there is but it should be immediate. We've checked the eye bank and we have already signed him up. Marami ring patients na naghihintay. Time is of the essence if we cannot proceed with the surgery now, habambuhay na syang magiging bulag. You need to take a rest hijo. We're doing everything. We are taking care of your friend. Umuwi ka muna at magpahinga." I can hardly hear what the doctor is saying. I went straight to the chapel and prayed. I never prayed so hard in my life. I ended up asking for forgiveness… .…………………………………………………………………………………………… "Ruffy…. Ruffy……" naramdaman ko ang kamay na tumatapik sa balikat ko. Masakit ang ulo ko. Pati katawan ko ay masakit din. Nakatulog na pala ako sa chapel. "Tita?" pagmulat ng aking mata ay mother ni Rodolfo ang nakita ko agad. "Nakatulog ka na pala dito…." I checked my watch mag a- alas syete na pala ng umaga. "Tita si Rodolfo…" at nagsimulang dumaloy muli ang aking mga luha. "He's ok now. Stable na ang condition nya. Katatapos lang ng operasyon nya." "Gusto ko syang makita Tita." Lumakad kami papunta sa kwarto ni Rodolfo. There I saw Rodolfo's father na nakaupo sa tabi ng kanyang anak. Nginitian nya ako at niyakap. "Ruffy…. Thank you. He's safe now." Nakaramdam ako kahit paano ng ginhawa… "…..But who is that boy?" tanong ng father ni Rodolfo. "Po?" nagtatakang tanong ko. Hindi ko napansin na may isa pa palang kama sa tabi ni Rodolfo. Lumapit ako…. Si Rhapa. "The doctor said that he came last night and approached them upang I donate ang mga mata nya for Rodolfo. Why would he do that?" I couldn't speak. Luha lamang ang tanging naisagot ko sa mga magulang ni Rodolfo. I excused myself…. I need to go out of that place….. ……………………………………………………………………………………………… "Wala ho si Rhapa eh. Ako ho ang nanay nya." Pakilala ng isang matandang babae. "Ako po si Ruffy. Kaibigan po ako ni Rhapa. Yung brother po nya, nakalaya na po ba?" pakilala ko. "Hindi pa nga eh. Ngayon sana namin pipiyansahan . Kaya lang hindi pa sya nakakauwi, kahapon pa nga umalis. Ang paalam nya, maghahanap lang ng pera." "Ganon po ba? Saan po ba nakakulong ang brother nya? Ako nap o ang mag-aasikaso… …." ………………………………………………………………………………… Alam kong napakalaki ng kasalanan ko kay Rodolfo at Rhapa. Nabulag ako ng pag-ibig ko para kay Rodolfo. Hindi ko na nagawang magpaalam sa aking kaibigan. Kailangan kong lumayo. Magpakalayo-layo. Isang sulat ang iniwan ko para sa aking kaibigan. ………………………………………………………………………………………….. Epilogue: "Dito po ba nakatira si Rhapa?" "Dito nga…" sagot ng bata. "Nasaan sya?" "Nandoon sa plaza….." Nagmamadali ang lalaki. Parang hinahabol sya ng oras. Sa plaza, nandoon ang kanyang hinahanap. Halos hindi na nya makilala ito. Payat at marungis. Nakaupo ito sa konkretong bato hawak ang isang kahoy na kahon na naglalaman ng mga sigarilyo at kendi. Marahil ay naramdaman ni Rhapa ang mga yabag na papalapit. "Boss, kendi? Sigarilyo?..." alok nito kasabay ang mapait na ngiti. "Rhapa….?" Napatigil si Rhapa. Kilala nya ang boses. Hindi sya maaaring magkamali. "…R..Rodolfo?..." "Ako nga Rhapa…. Hinanap kita… matagal na…." at hindi na nya napigilan ang maluha dahil sa kalagayan ng kasintahan. "Patawarin mo ako Rodolfo….. matagal ko ng pinagbayaran ang…." "Wala kang kasalanan Rhapa. Malinaw na sa akin ang lahat….." " Pe…pero…." Hindi na nagawang tapusin ni Rhapa ang gustong sabihin. Naramdaman nya ang yakap ng kasintahan. "Nandito na ako Rhapa….Mahal na mahal kita…..Hindi kita pababayaan……." Lumuha ang langit ng araw na `yon. Kasabay ng ulan ang pagdaloy ng tunay at walang hanggang pag-ibig. “AT DYAN NAG TATAPOS ANG PAG IIBIGANG RHAPA AND RODOLFO”

haha basahin mo ama

lolo pala

jusko

WAGAS NA PAGMAMAHALAN Ako nga pala si Ruffy, Simpleng lalaki, At kung ano-ano pa, Pero higit sa lahat, Isang lalaking umiibig.Umiibig ako sa isang Lalaking manhid, Sa isang lalaking matagal ko ng nakilala, Sa isang lalaking kaclose ko, Sa isang lalaking taken... My story goes like this… Mahal ko si Rodolfo . Mahal na mahal ko sya. Pero may mahal syang iba… si Rhapa. Walang alam si Rodolfo sa nararamdaman ko para sa kanya. Ang alam nya kaibigan lang ang turing ko sa kanya. Wala akong lakas ng loob sabihin ang nilalaman ng puso ko dahil sa takot na baka iyon ang maging ugat ng paglayo nya sa akin. Highschool pa lang ay mag-kaibigan na kami. Alam nyang hindi ako tunay na lalaki. Pero ang ikinagulat ko ay ng malaman ko ring lihim nyang itinatago ang kanyang tunay na pagkatao. Habang tumatagal ay lumalalim ang pagtingin ko sa kanya pero wala syang ipinapakitang interes o higit pa sa turing nyang pagiging kaibigan ko. Lihim ko na lamang syang minahal. Totoo na umaasa ako na sa huli ay magiging kami. Nang malaman kong sila na ni Rhapa, halos madurog ang puso ko. Pero magaling akong magtago ng hinanakit. Si Rhapa….bakit si Rhapa? Kilala sya bilang taga benta ng laman sa university. Kinakalakal ang sariling katawan. Alam kong alam ni Rodolfo ang kwento tungkol sa lalaking ito. Bakit si Rhapa? Kahit anong pilit ipaliwanag sa akin ni Rodolfo ay hindi ko talaga maunawaan. Natatakot ako para sa kanya. Baka masaktan lamang sya kay Rhapa. Baka pera lamang ang habol sa kanya ni Rhapa. Pero ang totoo… nagseselos ako. Bakit hindi ako? "Ginawa lang naman nya yon para makapagpatuloy sa pag-aaral." Paliwanag ni Rodolfo. "Ganoon naman talaga eh, either pang tuition, pang gamot sa inang maysakit, you know the trade Rodolfo. They will say anything just to justify yung pagbe benta nila ng laman. " "I don't want to argue with you Ruffy. You're my friend. Sinabi ko `to sa yo hoping that you will support me. That you will understand me." Malungkot ang boses ni Rodolfo. I knew he was hurting sa mga sinabi ko. "I'm sorry Rodolfo… I'm just worried that he would use you." Rodolfo smiled at me "You don't have to worry Ruffy. Alam kong mahal nya ako. Nararamdaman ko." ……………………………………………………………………………… Rodolfo thought that that was the end of it. Hindi nya alam I still have my doubts about Rhapa. I was surprised when Rodolfo asked to speak with me and told me this. "Rhapa told me na hihinto na sya sa pagbebenta ng laman." "Do you believe him? Paano na ang `pang tuition nya'?" sarkastikong tanong ko. "I told him I will help him." "HUH!!! What are you thinking Rodolfo? Ito na nga ba ang sinasabi ko…" "I have more than enough naman. And he did not asked me. I offered it to him. Ayoko ng ipagpatuloy nya ang ginagawa nya." "Ano na lang sasabihin ng parents mo pa nalaman nila yan." "They don't care about me. Hindi ba't nag alisan na nga sila abroad. Sobra-sobra ang pinapadala nilang pera. I can use that to help Rhapa." "Well, it's a done deal na pala. So why ae you telling me this pa?" "Because you're my friend Ruffy. You're the only one that I have aside from Rhapa." "Sana nga hindi ka nagkamali sa desisyon mo `tol. Don't trust too much." …………………………………………………………………………………………… Lalong tumindi ang paghihinala ko na Rhapa is just using my friend. If Rodolfo is blinded by his love then it is my duty to protect my friend mula sa oportunistang gaya ni Rhapa. "Hello?" "Yes, is this Rhapa?" "Opo, sino `to?" "Hi, this is JD. You were referred to me by a friend. Pwede ka ba?" "Sinong friend? Sorry ha, graduate na ko dyan eh." "Bakit naman? I will double your rate, pagbigyan mo lang ako." "Sorry po talaga. Di na ko pwede." "Kung pera lang ang dahilan, walang problema sa akin. Name your price." "Hindi po pera. Talaga pong huminto na `ko." "Ok, in case you change your mind, you know my number." "Thank you na lang po." Still I am not convinced na hindi papatol si Rhapa. Pera lang ang katapat nya. Pasasaan ba at bibigay din sya. Pagpu-puta ang bumuhay sa kanya, yon din ang babalik-balikan nya. ………………………………………………………………………………………….. I was an unwilling witness sa relasyon ni Rodolfo at Rhapa. Rodolfo would always tell me how much he loves Rhapa and their plans. I can see glitters in his eyes tuwing magku kwento sya about Rhapa. Ganito si Rhapa… Ganyan si Rhapa… puro na lang si Rhapa…. Dumating sa puntong he would spend more time with him and he would see me less. But Rodolfo never ignored me. Not even once. Kahit hindi kami nagkikita, he would see to it na makapag text ako makatawag sya upang kamustahin ako. But that's not what I need. That is not what I want. I know he is very much in love with Rhapa. But I always doubted Rhapa's feelings and tru intetentions sa kaibigan ko. …………………………………………………………………………………………….. Two months have passed and I received a call from my friend, JD. "Pumayag na sya." "Really? How did you do it?" "Yes. He called. For TWENTY THOUSAND." "Huh! That's expensive for a one night stand. Ano sya artista? Pero sabi ko na nga ba may katapat din sya. You can take the boy out of the trade but you can never take the trade out of the boy. Bakit daw nagbago ang isip nya. Kailan daw?" "Tonight. Pang piyansa daw ng brother nya." "Do you believe him?" tanong ko. "Jd, these people will use all kind of excuses but will never admit na pera lang talaga ang usapan. Who knows he might use the money for drugs or pambili ng kung ano-ano." "I know… I know…" Finally, I can prove to Rodolfp kung anong klaseng tao ang pinulot nya. Rhapa does not deserve somebody like Rodolfo. He's a male prostitute and he will always be one. ……………………………………………………………………………………………. Jd and I hatched the plan. 9 pm. Dumating si Rhapa. Sinalubong sya ni Jd. I was in the other room, listening. I heard him asked for the money first. Sa loob-loob ko, tuso talaga. Jd asked Rhapa to sit down muna habang kinukuha nya ang pera. But the truth is, he will also call Rodolfo to inform him na kailangan sya ni Rhapa sa address na `yon. He hangs up even before Rodolfo could ask a question. Rodolfo tried calling Rhapa's mobile but his phone is off. He got worried. Anong problema ni Rhapa? Should he come? I knew he would. Jd handed the money to Rhapa. Surprisingly, hindi na nya binilang. And then the show started right there sa living room. What can I say; the guy is a professional sex worker. He knows how to please his client. They were in the middle of their tryst nang sunod-sunod ang katok sa pinto. Jd advised Rhapa to just cover himself but don't dress up. Jd answered the door wearing nothing but his underwear. It was Rodolfo. Hindi na nakapagtanong si Rodolfo. He immediately saw Rhapa sitting on the sofa almost naked. "Rodolfo?!?" "Rhapa… what is this?........ why?" Pareho silang hindi handa sa masasaksihan. I know I have succeeded in showing Rhapa's true color to my friend. Victory is mine. Hindi na pumasok si Rodolfo. Tumakbo sya palayo sa lugar. Rhapa immediately run after him. A loud screech broke the silence. Kasabay ang lagabog. Nasagasaan si Rodolfo. …………………………………………………………………………………………… I was there waiting outside the emergency room…. crying. Hindi kasama sa plano ito. Hindi dapat nangyari ito. Isang kamay ang tumapik sa aking balikat. "He's in a very critical condition. We have to inform his family." Sabi ng doctor. "Will he survive doc?" "Lets just hope and pray for the best. Hijo, he needs his family now." Sa labas ng hospital, tinawagan ko ang mga magulang ni Rodolfo dahil sa nagyari sa kanilang anak at sa kalagayan nito. Pagbalik ko ay nakita ko si Rhapa sa labas ng ER, umiiyak. "IT'S ALL YOU'RE FAULT RHAPA…YOU SHOULDN'T BE HERE!!! LOOK AT MY FRIEND… HE'S THERE BECAUSE OF YOU!!!..…" I wasn't able to control my emotions. I saw people looking at us. Looking at Rhapa… Rhapa just stared at me and continued crying…. "Sorry….sorry….." And then he left….. Hours passed. Lumabas ang doctor. "He's still in a very critical condition. There's a great chance na maka survive sya pero there will be complications…" "Anong complications doc?" "Hindi na sya makakakita muli……. I'm so sorry….." "Huh! What about operation? There must be some other ways Doc." "Yes there is but it should be immediate. We've checked the eye bank and we have already signed him up. Marami ring patients na naghihintay. Time is of the essence if we cannot proceed with the surgery now, habambuhay na syang magiging bulag. You need to take a rest hijo. We're doing everything. We are taking care of your friend. Umuwi ka muna at magpahinga." I can hardly hear what the doctor is saying. I went straight to the chapel and prayed. I never prayed so hard in my life. I ended up asking for forgiveness… .…………………………………………………………………………………………… "Ruffy…. Ruffy……" naramdaman ko ang kamay na tumatapik sa balikat ko. Masakit ang ulo ko. Pati katawan ko ay masakit din. Nakatulog na pala ako sa chapel. "Tita?" pagmulat ng aking mata ay mother ni Rodolfo ang nakita ko agad. "Nakatulog ka na pala dito…." I checked my watch mag a- alas syete na pala ng umaga. "Tita si Rodolfo…" at nagsimulang dumaloy muli ang aking mga luha. "He's ok now. Stable na ang condition nya. Katatapos lang ng operasyon nya." "Gusto ko syang makita Tita." Lumakad kami papunta sa kwarto ni Rodolfo. There I saw Rodolfo's father na nakaupo sa tabi ng kanyang anak. Nginitian nya ako at niyakap. "Ruffy…. Thank you. He's safe now." Nakaramdam ako kahit paano ng ginhawa… "…..But who is that boy?" tanong ng father ni Rodolfo. "Po?" nagtatakang tanong ko. Hindi ko napansin na may isa pa palang kama sa tabi ni Rodolfo. Lumapit ako…. Si Rhapa. "The doctor said that he came last night and approached them upang I donate ang mga mata nya for Rodolfo. Why would he do that?" I couldn't speak. Luha lamang ang tanging naisagot ko sa mga magulang ni Rodolfo. I excused myself…. I need to go out of that place….. ……………………………………………………………………………………………… "Wala ho si Rhapa eh. Ako ho ang nanay nya." Pakilala ng isang matandang babae. "Ako po si Ruffy. Kaibigan po ako ni Rhapa. Yung brother po nya, nakalaya na po ba?" pakilala ko. "Hindi pa nga eh. Ngayon sana namin pipiyansahan . Kaya lang hindi pa sya nakakauwi, kahapon pa nga umalis. Ang paalam nya, maghahanap lang ng pera." "Ganon po ba? Saan po ba nakakulong ang brother nya? Ako nap o ang mag-aasikaso… …." ………………………………………………………………………………… Alam kong napakalaki ng kasalanan ko kay Rodolfo at Rhapa. Nabulag ako ng pag-ibig ko para kay Rodolfo. Hindi ko na nagawang magpaalam sa aking kaibigan. Kailangan kong lumayo. Magpakalayo-layo. Isang sulat ang iniwan ko para sa aking kaibigan. ………………………………………………………………………………………….. Epilogue: "Dito po ba nakatira si Rhapa?" "Dito nga…" sagot ng bata. "Nasaan sya?" "Nandoon sa plaza….." Nagmamadali ang lalaki. Parang hinahabol sya ng oras. Sa plaza, nandoon ang kanyang hinahanap. Halos hindi na nya makilala ito. Payat at marungis. Nakaupo ito sa konkretong bato hawak ang isang kahoy na kahon na naglalaman ng mga sigarilyo at kendi. Marahil ay naramdaman ni Rhapa ang mga yabag na papalapit. "Boss, kendi? Sigarilyo?..." alok nito kasabay ang mapait na ngiti. "Rhapa….?" Napatigil si Rhapa. Kilala nya ang boses. Hindi sya maaaring magkamali. "…R..Rodolfo?..." "Ako nga Rhapa…. Hinanap kita… matagal na…." at hindi na nya napigilan ang maluha dahil sa kalagayan ng kasintahan. "Patawarin mo ako Rodolfo….. matagal ko ng pinagbayaran ang…." "Wala kang kasalanan Rhapa. Malinaw na sa akin ang lahat….." " Pe…pero…." Hindi na nagawang tapusin ni Rhapa ang gustong sabihin. Naramdaman nya ang yakap ng kasintahan. "Nandito na ako Rhapa….Mahal na mahal kita…..Hindi kita pababayaan……." Lumuha ang langit ng araw na `yon. Kasabay ng ulan ang pagdaloy ng tunay at walang hanggang pag-ibig. “AT DYAN NAG TATAPOS ANG PAG IIBIGANG RHAPA AND RODOLFO”